Nederduitsch taalkundig woordenboek. W-Z

[Zuinig]

ZUINIG, bijv. n. en bijw., zuiniger, zuinigst. Spaarzaam, deun: eene zuinige huishoudster. Zuinig

[p. 423]

leven. Van hier zuinigjes, zuiniglijk, op eene spaarzame wijze: zich zuinigjes behelpen. Van hier verder zuinigheid.