Nederduitsch taalkundig woordenboek. W-Z

[Zinspreuk]

ZINSPREUK, z.n., vr., der, of van de zinspreuk; meerv. zinspreuken. Van zin en spreuk. Eene korte stelling, of spreuk, welke eenen nadrukkelijken zin heeft, of zeker zinnebeeld ten opschrift dient en hetzel-

[p. 388]

ve verklaart: het genootschap, onder de zinspreuk: duices ante omnia musae. Zijne zinspreuk was: doe wel en zie niet om.