Nederduitsch taalkundig woordenboek. W-Z

[Zetelen]

ZETELEN, bedr. en onz. w., gelijkvl. Ik zetelde, heb gezeteld. Van zetel. Bedr., zetten, doen zitten: hen zetelt op den rug der arbeidzaame faam. Moon.

[p. 355]

Hoe Godt zich zetelde in uw legertent. M.L. Onz., gezeten zijn: hij zetelt boven lucht en wolken.