Nederduitsch taalkundig woordenboek. W-Z

[Zestiger]

ZESTIGER, z.n., m., des zestigers, of van den zestiger; meerv. zestigers. Een uit zestig eenheden bestaand geheel. Een medelid eener vergadering van zestig personen: hij werd tot zestiger verkozen. Iemand, die zestig jaren oud is: ik ben haast een zestiger. Een

[p. 354]

oorlogschip, dat zestig stukken geschut voert: twee zestigers zijn in dienst gesteld. Hij is kapitein van een' zestiger. Wijn, die in het jaar 1760 gewassen is: dat is nog echte zestiger.