[Zeeuw]
ZEEUW, z.n., vr., der, of van de zeeuw; meerv. zeeuwen. Kil. seeuwe, ook seewe en sewe, oulings evenveel als zee, bij Ottfrid. seuue, Ulphil. saiws: dat leghet an des sewes cant. M. Stok. Bede bi zeewe ende bi lande. Maerlant. Van hier verseeuwt, (verzeeuwd) zeeziek, bij Kil., overseeuwsch.
Auteursrechtvrij