Nederduitsch taalkundig woordenboek. W-Z

[Zeeappel]

ZEEAPPEL, z.n., m., des zeeappels, of van den zeeappel; meerv. zeeappelen, en zeeappels. Van zee en appel. Een slag van waterinsekten, dat anders ook den

[p. 308]

naam van zeeëgels voert, en behalve de zeeklitten, zeeknoopen, zeekogels, zeepannekoeken, zeerealen, en zeeschijven, nog ten minste elf andere verscheidenheden bevat: zeeappelen met en zonder pennen.