Nederduitsch taalkundig woordenboek. W-Z

[Zangberg]

ZANGBERG, z.n., m., des zangbergs, of van den zangberg; het meerv. is niet in gebruik. Van zang, zangen, zingen en berg. De gewaande berg, waar Apollo met de negen zang-

[p. 301]

godinnen zijn verblijf houdt; anders helikon. De top van den zangberg is moeijelijk te beklimmen. Verder een dichtgenootschap: de haagsche zangberg, enz. Zamenstell.: zangbergstichter, enz.