[Zandgrond]
ZANDGROND, z.n., m., des zandgronds, of van den zandgrond; meerv. zandgronden. Van zand en grond. Een zandige grond: het anker viel in eenen goeden zandgrond. Op eenen zandgrond bouwen, is, eigenlijk, op eenen zandigen grond, en figuurlijk, op eenen lossen grond, of op losse grondslagen, bouwen, zijne hoop op bedriegelijke gronden vestigen: bouw toch niet langer op zulken zandgrond!
Auteursrechtvrij