[Zage]
ZAGE, z.n., vr., der, of van de zage; meerv. zagen. Hoogd. sage, zweed., angels., Tatian., Ottfrid. saga, neders. sagge, Kil. saeghe, segghinghe. Eigenlijk, al wat gezegd wordt. Bijzonderlijk eene fabelachtige vertelling, een leugen: dat nes loghene no zeghe. Maerl. Dat en sijn saghen no droeme. J. v. Heelu. Daer binnen sit die schoone maagt, daar menig sage van gewaagt. Six v. Ch. Nog gebruikt men dit woord in volkszage.
Auteursrechtvrij