Nederduitsch taalkundig woordenboek. W-Z

[Wrevel]

WREVEL, z.n., m., des wrevels, of van den wrevel;

[p. 261]

zonder meerv. Van wrevel, bijv. n. Boosaardigheid, bitterheid: d'aerde was vervult met wrevel. Bijbelv. Ik zie en stad en staa van twist en wrevel ingenomen. L.D.S.P. En persen tegen hem en zijnen wrevel aen. Vond.