WORPPIEK, z.n., vr., der, of van de worppiek; meerv. worppieken. Van worpen of werpen, en piek. Anders werppiek, werpspies, en werpschicht. Eene korte piek, die men naar den vijand werpt: toen hij den vijand zijne worppiek toegedrild had, trok hij den sabel. Bij Vond. te onregt mannelijk, in: die den worppiek geworpen heeft.
Auteursrechtvrij