Nederduitsch taalkundig woordenboek. W-Z

[Wormachtig]

WORMACHTIG, bijv. n. en bijw., wormachtiger, wormachtigst. Van worm en achtig. Eenen worm gelijk: een wormachtig dier. De oester ziet er gansch niet wormachtig uit. Als van eenen worm: eene wormachtige beweging, die men anders de

[p. 250]

wormswijze beweging der darmen noemt. Wormen hebbende: dat kind schijnt wormachtig. Wormachtige appelen of peren. Halma.