[Woekeraar]
WOEKERAAR, z.n., m., des woekeraars, of van den woekeraar; meerv. woekeraars, en woekeraren. Van woekeren. Kil. woeckerer, hoogd. wucherer. Een najager van woekerwinst: na dat Alfius de woeckeraer dit gesproocken hadde. Vond. Van hier woekeraarster.
Auteursrechtvrij