WILLIGEN, onz. w., gelijkvl. Ik willigde, heb gewilligd. Van willig. Williger, meer gewild, worden, in prijs toenemen: het koorn begint te willigen, anders ook, er komt meer willigheid in het koorn. Bij Kil. is willighen, gewillig maken. Gansch anders is de beteekenis van dit woord wederom in de zamenstell.: inwilligen.
Auteursrechtvrij