Nederduitsch taalkundig woordenboek. W-Z

[Wijsneus]

WIJSNEUS, z.n., m., des wijsneuzen, of van den

[p. 196]

wijsneus; meerv. wijsneuzen. Verkleinw. wijsneusje. Van wijs en neus. Anders wijsbol, wijshoofd, enz. Een betweter: wat zal die wijsneus daar wederom niet op te vitten hebben. Van hier wijsneusheid, wijsneuzig, wijsneuzigheid.