WERVEN, bedr. w., ongelijkvl. Ik wierf, heb geworven. Oulings met moeite verkrijgen: uten diepe ghewervet.v. Hass. Alle hare have die sij geworven hadden. Bijbelv. Zij, die de kroone draaght, en hoeft ze niet te werven. Hooft. Doch wij verworven, 't geen bij nootlot stont te werven. Vond. Die soo veel heeft, ofte weet te werven. R. Visscher. Hedendaags bezigt men in dezen zin verwerven, en komt werven enkel voor in dien van krijgsvolk aannemen: er wordt sterk geworven; of in dien van leden voor een of ander gezelschap bijeen brengen: hij werft voor de Maatschappij enz. Bij Kil. vindt men nog meer andere beteekenissen, die werben in het hoogd. nog ten deele heeft. Van hier gewerf, wer-
Auteursrechtvrij