[Werpte]
WERPTE, z.n., vr., der, of van de werpte; zonder meerv. De inslag, die door de schering geworpen wordt, en niet die schering zoo als Kil. wil, die dit woord met werp, werpdraad, en werpgaren verwisselt. In het hoogd. luidt het werfte, of werft; en het komt van werpen.
Auteursrechtvrij