[Weldaad]
WELDAAD, z.n., vr., der, of van de weldaad; meerv. weldaden. Van weldoen. De daad van weldoen: door mijn weldaed sijn sij ondertusschen nog geluckig. Westerb. Bescherm mij door uw trouw en weldaen. L.D.S.P. De Koning verstak een groot getal personen van deze weldaat. Hooft. Dankbaerheit voor zulk een hemelsche weldaet. Vond. Van hier weldadig, enz. Dit woord luidt in het hoogd. wohlthat, Ottfrid., Willeram., enz. woletat, woladat. Het is naar het lat. beneficium gevormd.
Auteursrechtvrij