Nederduitsch taalkundig woordenboek. W-Z(1811)–P. Weiland– Auteursrechtvrij Vorige Volgende [Weidegraaf] WEIDEGRAAF, z.n., m., des weidegraafs, of van den weidegraaf; meerv. weidegraven. Anders weideregter. Iemand, die het bestuur over eene gemeene weide heeft. Van weide en graaf. Vorige Volgende