Nederduitsch taalkundig woordenboek. W-Z

[Wegtreuren]

WEGTREUREN, onz. w., gelijkvl. Ik treurde weg, ben weggetreurd. Van weg en treuren. Treurende wegkwijnen: zij zal nog wegtreuren. Oneigenlijk: de boom treurt weg. Ook wederkeerig: zij treurt zichweg.