Nederduitsch taalkundig woordenboek. W-Z

[Wegtooveren]

WEGTOOVEREN, bedr. w., gelijkvl. Ik tooverde weg, heb weggttooverd. Van weg en tooveren. Te zoek tooveren, meest al in eenen oneigenlijken zin: dat kind heeft het vast weer weggetooverd.