WEGTIJEN, onz. w., gelijkvl. Ik tijde weg, ben weggetijd. Van weg en tijen. Hoogd. wegziehen, vries. weitjen. Evenveel als wegtiegen en wegtijgen. Ongelijkvl. Ik teeg weg, ben weggetegen; van welk woord, en wegtijen, en wegtiegen, de meeste tijden door die van het gelijkluidende wegtrekken vervangen worden.
Auteursrechtvrij