Nederduitsch taalkundig woordenboek. W-Z

[Wegsteken]

WEGSTEKEN, bedr. w., ongelijkvl. Ik stak weg, heb weggestoken. Van weg en steken. Al stekende wegnemen: is al dat veen reeds weggestoken? Voorts, iets ergens steken, waar het verborgen, of wel bewaard,

[p. 114]

is: gij moet uwen buidel beter wegsteken. Vries. weistekke.