WEGMAKEN, bedr. w., gelijkvl. Ik maakte weg, heb weggemaakt. Van weg en maken. Te zoek maken: wie heeft dat weer weggemaakt? Zich zelven wegmaken, is, maken dat men wegkome, zich wegpakken: de sonne opgaende, maken sij sich wech, ende liggen neder in hare holen. Bijbelv. Zijn goed wegmaken, is,
[pagina 106]
[p. 106]
bij Kil. hetzelve verspillen, of vermaken, bij uitersten wille daarover beschikken.
Auteursrechtvrij