Nederduitsch taalkundig woordenboek. W-Z

[Weggras]

WEGGRAS, z.n., o., van het weggras; zonder meerv.

[p. 100]

Van weg, z.n., en gras. Een plantgewas, dat in het hoogd. wegegras, en wegetritt, genoemd wordt: weggras heet anders varkensgras.