Nederduitsch taalkundig woordenboek. W-Z(1811)–P. Weiland– Auteursrechtvrij Vorige Volgende [Wegdraven] WEGDRAVEN, onz. w., gelijkvl. Ik draafde weg, ben weggedraafd. Van weg en draven. Zich al dravende verwijderen: hij is, zonder eenig antwoord af te wachten, weggedraafd. Vorige Volgende