[Weerlicht]
WEERLICHT, z.n., o., des weerlichts, of van het weerlicht; zonder meerv. Van weer en licht. Geflikker van bliksem zonder donder: met de snelheid van het weerlicht. Zie voorts weerlichtsch. Van hier weerlichten, weerlichts, en weerlichtsch.
Auteursrechtvrij