Nederduitsch taalkundig woordenboek. W-Z

[Weerkaauwen]

WEERKAAUWEN, onz. w., gelijkvl. Ik weerkaauwde, heb weerkaauwd. Van weer, bijw., en kaauwen.

[p. 85]

Herkaauwen: zie het beest eens weerkaauwen. In het hoogd. wiederkäuen.