Nederduitsch taalkundig woordenboek. W-Z

[Wederleggen]

WEDERLEGGEN, bedr. w., gelijkvl. Ik wederleide,

[p. 66]

heb wederleid, of wederlegd. Van weder en leggen. Als ongegrond tegenspreken: ik heb al zijne drogredenen wederleid. Met tegenspraak te keer gaan: wederleght, bestraft, vermaent. Bijbelv. Oock den hardneckigsten kloeckmoedig 't hooft geboon, bestreen, en wederleijt. Westerb. Van hier wederlegbaar, wederleggelijk, wederlegger, wederlegging, wederlegster.