WASSEN, onz. w., ongelijkvl. Ik wies, ben gewassen. Groeijen, tieren, vermenigvuldigen: thar ther ana wassen thie meijston thruvo. Willeram. Die vruchte, die God jaerlix weder laet wassen. Mat. der Sond. Zijn hartshoren steil gewassen op het hooft. Vond. Wasset ende menichsoudicht. Bijbel. 1477. De maan wast, als haar licht zich in omtrek uitbreidt. Van hier gewas, wasdom, wassing en wassenaar, zoo het stamhuis van Wassenaar zijnen naam van de halve maan, die het in zijn wapenschild voert, ontleend heeft; want dan moet deze naam oulings evenzeer eene wassende maan beteekend hebben, als bij Cats, in: 'k
[pagina 41]
[p. 41]
wensch, dat uw wassenaar nog lange wassen mag! Zamenstell.: aanwassen, bewassen, toewassen, uitwassen, verwassen, voortwassen, enz.
Wassen, ijsl. waxa, zweed. växa, angels. weaxan, vries. waachsje, Ulphil. wahsjan, Ottfrid. uuahsan, hoogd. wachsen, verschilt grootelijks van wasschen, waarmede het intusschen wel eens verward wordt.
Auteursrechtvrij