Nederduitsch taalkundig woordenboek. W-Z

[Waakster]

WAAKSTER, z.n., vr., der, of van de waakster; meerv. waaksters. Van waken. Eene vrouw, die bij eene kraamvrouw, of bij eene zieke, waakt, of dezelve oppast. Zij is beter eetster dan waakster.