[Waaijer]
WAAIJER, z.n., m., des waaijers, of van den waaijer; meerv. waaijers. Verkleinw. waaijertje. Van waaijen. Eigenlijk iemand die waait. Meest gebruikelijk voor het werktuig zelve, waarmede men waait, en waarvan de vrouwen zich bedienen, om al waaijende het aangezigt te verkoelen. Met eenen waejer in 't aenzicht waejende. Vond. Een vlugge pijl quetst de long, den waejer van 't hart. Dezelve. Zamenstell.: waaijerkooper, enz.
Auteursrechtvrij