Nederduitsch taalkundig woordenboek. T-U. V

[Vroedgodin]

VROEDGODIN, z.n., vr., der, of van de, vroedgodin; meerv. vroedgodinnen. Van vroed en godin. De godin der zwangere vrouwen: Lucijn, de schrandere vroetgodin aenbidden in haer pijn. Vond.