Nederduitsch taalkundig woordenboek. T-U. V

[Vrijspreker]

VRIJSPREKER, z.n., m., des vrijsprekers, of van den vrijspreker; meerv. vrijsprekeren, of vrijsprekers. Van vrijspreken. Al wie iemand vrijspreekt: de groote vrijspreker der uitverkorenen. Wegens eene vrouw bezigt men vrijspreekster.