Nederduitsch taalkundig woordenboek. T-U. V

[Vrijleen]

VRIJLEEN, z.n., o., des vrijleens, of van het vrijleen; meerv. vrijleenen. Van vrij en leen. Een leengoed, welks bezitter tot geene diensten verpligt is. Hoogd. freijlehen, fr. franc-fief, middeleeuw. lat. feudum francum.