Nederduitsch taalkundig woordenboek. T-U. V

[Vrijdobbelen]

VRIJDOBBELEN, onz. w., gelijkvl. Ik dobbelde vrij, ben vrij gedobbeld. Van vrij en dobbelen. Eigenlijk, door dobbelen ergens van vrij worden, of blijven: de besten trof het rampspoedig lot, de slechtsten dobbelden

[p. 506]

vrij. Bij louter geluk ergens van vrij worden, of blijven: zij dobbelt nog al steeds vrij.