VRIEZEN, onz. w., ongelijkvl. Ik vroor, (van vrieren) heb en ben gevroren. Door vorst zoo of zoo aangedaan worden: het water vroor geheel digt. De lucht verbrant van hitte, en 't water vriest tot ijs. Vond. Ick vrees, ick vriese in den brant. R. Vissch. Je vriest soo doodt, als een haring, Nosem. Het vat is in stukken gevroren. De paal vroor uit den grond Door vorst gevormd worden: er vroor ijs aan zijnen baard. Onpersoonlijk, beteekent het vriest, er grijpt vorst plaats:
[pagina 501]
[p. 501]
het vroor eenen duim dik. Wat heeft het dezen nacht wederom gevroren. Van hier vorst, enz. Zamenstell. Vriezeman, zoo als men de vorst wel eens noemt: de vriezeman gaat weer heen. Bevriezen, opvriezen, toevriezen, uitvriezen, vervriezen, voortvriezen, enz. vriezen, hoogd. frieren, schijnt verwant aan 't lat. frigeri.
Auteursrechtvrij