[Vrees]
VREES, vreeze, z.n. vr., der, of van de, vrees; zonder meerv. Angst voor een kwaad, dat men zich voorstelt: ik heb er geene vrees voor. Zoekt gij mij vrees aan te jagen? Godt bespot hunne vreeze. Vollenh. Het aertrijk zal van langdurige vreeze ontslagen worden. Vond. 't Zij dat de Geestelijkheit zoo verre de vrees in hem had. Hooft. Verschrickinge ende vreese sal op hen vallen. Bijbelv. Schroom, om iemand niet te beleedigen: hij heeft geene de minste vrees voor ouders, of meesters. Vrees voor God, vreeze des Heeren, of 's Heeren vrees. Van hier vreesachtig, vreesachtigheid. Zamenstell.: vreezeloos, enz. Watervrees, enz. Van vreezen.
Auteursrechtvrij