VOORTSPRINGEN, onz. w., ongelijkvl. Ik sprong voort, ben en heb voortgesprongen. Van voort en springen. Met zijn, voorwaarts springen: in plaats van te loopen, springen de Konijnen voort. Te voorschijn springen, zoo eigenlijk, als oneigenlijk: wie weet, wat daaruit voortspringen zal. Dan is een jonge
[pagina 470]
[p. 470]
leeuw; hij sal als uijt Basan voortspringen. Bijbelv. Met hebben, spoed maken, om te springen: spring toch voort! Aanhouden met springen: hij danst en springt nog al voort.
Auteursrechtvrij