Nederduitsch taalkundig woordenboek. T-U. V

[Voortharken]

VOORTHARKEN, bedr. w., gelijkvl. Ik harkte voort, heb voortgeharkt. Van voort en harken. Met de hark voorwaarts bewegen: hark het hooi nog wat voort. Snellijk harken: laat hij wat voortharken.