VOORSPOEDIG, bijv. n. en bijw., voorspoediger, voorspoedigst. Van voorspoed. Gelukkig: eene voorspoedige reize. Hij is in al zijn doen voorspoedig. Trecket op ende ghijlieden sult voorspoedigh zijn. Bijbelv. Het gaat hem voorspoedig, en naar zijnen wensch. Van hier voorspoedigheid, voorspoediglijk.
Auteursrechtvrij