Nederduitsch taalkundig woordenboek. T-U. V

[Voormaken]

VOORMAKEN, bedr. w., gelijkvl. Ik maakte voor, heb voorgemaakt. Van voor en maken. Iets voor iemands oogen maken, opdat hij het namake: hij maakt

[p. 445]

alles na, wat men hem voormaakt. Hoogd. vormachen.