Nederduitsch taalkundig woordenboek. T-U. V

[Voorhamer]

VOORHAMER, z.n., m., des voorhamers, of van den voorhamer; meerv. voorhamers. Van hamer en

[p. 438]

voor, eene verbastering van het fr. en eng. forge, eene smidse. Een smidshamer: hij sloeg de kist met den voorhamer open In den Statenbijbel ook een strijdhamer, zoo als de Hongaarsche delta, of balta: ghij zijt mij een voorhamer, ende krijchswapenen.