Nederduitsch taalkundig woordenboek. T-U. V

[Voorbout]

VOORBOUT, z.n., m., des voorbouts, of van den voorbout; meerv. voorbouten. Verkleinw. voorboutje.

[p. 432]

Van voor en bout. Een der voorste bouten van eenen vogel, een schaap, enz.: van vlugtig gevogelte verkiest men eenen achterbout boven eenen voorbout.