Nederduitsch taalkundig woordenboek. T-U. V

[Voorbehouden]

VOORBEHOUDEN, bedr. w., ongelijkvl. Ik behield voor, en voorbehield, heb voorbehouden. Van voor en behouden: Bij voorbeding voor zich vrij houden: den vrijen overgang over het verkochte land voorbehoudende. Van hier het bijw. voorbehoudens, en voorbehouding.