Nederduitsch taalkundig woordenboek. T-U. V

[Voorbede]

VOORBEDE, z.n., vr., der, of van de, voorbede; meerv. voorbeden. Van voor en bede. Hoogd. fürbitte. De daad van voorbidden: op uwe voorbede. De inhoud

[p. 428]

van een gebed voor anderen: hoe luidde uwe voerbede?