Nederduitsch taalkundig woordenboek. T-U. V

[Vollen]

VOLLEN, bedr. w., gelijkvl. Ik volde, heb gevold. Van vol. Vol maken, vullen: wij vollen ons kantoor met rijkdom ende schatten. Vlaerd. redenr. Dit

[p. 414]

woord luidt in het gr. Βυλλεν, deen. fijlde, eng. fill, ijsl. fijlla, angels. fijllan, Isid. fullan, Ulphil. fulljan, Ker., hoogd. fullen, neders. vullen, dat bij ons ook veel gebruikelijker is, dan vollen. Zie vullen.