Nederduitsch taalkundig woordenboek. T-U. V (1810)

Nederduitsch taalkundig woordenboek. T-U. V

(1810)–P. Weiland– rechtenstatus


[Vluggen] VLUGGEN, onz. w., gelijkvl. Ik vlugde, heb gevlugd. Bij Kil. vlug worden, in staat geraken tot vliegen, en huwbaar worden. Vlugghen in de sonne is, bij hem, zich in de zon koesteren. Zamenstell.: vlugh - voghel, een vogel, die zich in de zon koestert, anders vlugghe.