Nederduitsch taalkundig woordenboek. T-U. V

[Vlieden]

VLIEDEN, vlien, bedr. en onz. w., ongelijkvl. Ik vlood, heb en ben gevloden. Bedr., eigenlijk met eene snelle vlugt ontwijken, in welken zin ontvlieden intusschen gebruikelijker is: de vleermuizen vlieden het licht. Ontwijken over het algemeen, vooral met eenigen angst: het gevaar vlieden. Hij vliedt mijne tegenwoordigheid. Nu zal men uwe klanken vlien en zoete tooverwijzen. Vond., bij wien ledig vlieden door de vlugt ontledigen is, in: woeste steden, leegh gevloden. Onz., uit vrees snellijk wijken: de wolf vlood in het bosch. Met schand' en schaamte van mij vlien. L.D.S.P. Hij sal voor het sweert vlieden. Bijbelv., waar voor iemands aangezigt vlieden zeer gebruikelijk is, voor door hem op de vlugt gedreven worden; terwijl van iemands aangezigt vlieden, daar en regen is hetzelve uit angst ontwijken: hoe anders, dan met van sijn aangesicht te vlieden. Hooft. Somwijlen verdwijnt het begrip van vrees en blijft enkel dat van snelheid: alle rouw zal van u vlieden. Waer soude ick henen gaen voor uwen geest? ende waer soude ik henen vlieden, enz. Bijbelv. Tot iemand vlieden, is, zijne toevlugt uit angst tot hem nemen: tot wien sult ghij vlieden om hulpe? Bijbelv. Dezelfde beteekenis heerscht in naar eene plaats vlieden, tot gebeden vlieden, enz. Eindelijk is vlien, vlieden, soms evenveel, als vlieten, vloeijen, lat. fluere,

[p. 371]

enz. Dus vindt men bij Hoogvliet: de heldre droppen vlooden. De traanen uit zijn droevige oogen vlooden. De traanen hem ontvlooden; in overeenstemming met: Zähren, die schamhaft von den wangen fliehn. Gellert. Van hier vliedbaar, in onvliedbaar, zie dit woord; vlieder. Zamenstell.: vliedberg. Kil. Invlieden, ontvlieden, uitvlieden, voortvlieden, wegvlieden, zamenvlieden, enz.

Vlieden, vlien, hoogd. fliehen, Kero. fliohen, fliohan, Ulphil. thliuhan, Ottfrid. fliahen, angels. flean, eng., zweed. flij, deen. flije, is niet slechts verwant aan vlieten, vloeijen, enz., waarmede het soms verwisseld wordt, maar ook aan het zweed. flij, snel, en het vries. fleane, aan het gelijkluidende vliegen, enz. Al deze woorden ontleenen hunne beteekenis van de vlugtige beweging, welke door de beide eerste letters uitgedrukt wordt.