Nederduitsch taalkundig woordenboek. T-U. V

[Vlassen]

VLASSEN, onz. w., gelijkvl. Ik vlaste, heb gevlast. Vlassig worden: die zijde vlast geweldig. Vlas bouwen, of bewerken: ik vind geen voordeel bij het vlas-

[p. 362]

sen. Ergens op vlassen, is, daarnaar begerig zijn: hij vlast op een ambtje. Van hier vlasser, al wie vlas bouwt, of daarin werkt: ik zag die vlassers voor wieders aan.